Leendert J. Joosse

Is het verstandig grenzen te stellen? Of word je dan een scherpslijper? Is misschien de tijd van een ‘softe’ benadering voorbij en mag je het kwaad weer kwaad noemen en de vijand als een vijand trakteren? Het doet mij denken aan Ubbo Emmius: zijn levenshouding is leerzaam en atueel. Zie verder: leven UBBO EMMIUS

Meer geschiedenis vervolgens.

In 2016 kwam tot een soort afronding wat ‘de’ vrijmaking is gaan heten: in 1946 scheidden zich de wegen opnieuw van velen in hun dorps- en stadskerk. Dat ging niet overal op gelijke wijze. Lees meer in mijn recente publicatie:

Vrijmakingen 1

Persoonlijke Veranderingen Wie is er niet aan gewend? Je gaat naar de supermarkt voor je boodschappen. Bakker en slager komen niet meer bij je aan de deur. Uit ons straatbeeld zijn groenteboer, melkboer, ook visboer verdwenen. Evenals de bakker die zijn handkar of bakfiets vol broden voortduwde of met zijn mand onder de arm. De SRV-wagen als rijdende kruidenierswinkel behoort ook tot dat verleden. De tijd dat er een hond voor een kar gespannen werd, ligt nog verder achter ons. Op de foto zie je  Leendert Joosse (1890) met zijn hondenkar voor zijn galanteriewinkel op Walcheren in het Zeeuwse dorp Serooskerke. Hij heeft huishoudelijke artikelen ingeladen, veel soorten chocolade en luxe snoepgoed en staat klaar in de wijde omtrek de boer op te gaan. Zijn vrouw Francien staat in de deuropening om in de winkel klanten te bedienen en het magazijn op peil te houden. Er is veel in beweging. De techniek levert een totaal ander straatbeeld op en andere maatschappelijke verhoudingen voor mens en dier. Velen worden nog steeds door techniek en apparatuur beheerst of beperkt.

Nu Canadese (kerk)geschiedenis, gepubliceerd in het tijdschrift Clarion (2012):

Canadian Church History — Part 1 Canadian Church History — Part 2 Canadian Church History — Part 3 Canadian Church History — Part 4